یه احمقم ؛(
بـدرک
بـدرک
وکسایی ک چندان اهمیتی ندارن قابل تحمل ترین
تنهایی ته ارامشه
دهه کجایی پ
میخام زندگی کنم
اگ توجهی بهم نمیشه بیخیال اگه مهم نیسم بیخیال *~*
+میم ژ
تولدم مبارک ؛)
[...اما میان من و این بغض بی قرار جای توخالی ..]
از زندگی و از همه چی عقبم از آینده نامعلومم نمیترسم فقط دلم میخاد بدونم تهش که چی؟ته این همه جون کندن چیه؟مُردن؟؟؟
فکرمیکنیم هرچی میگذره بزرگتر میشیم عاقلتر میشیم ی قدم ب خوشبختی نزدیکتر میشیم ولی حقیقت اینه هرچی میگذره شکسته تر میشیم پر از پوچی میشیم ... زجرمیکشم و ادامه میدم این نفس کشیدنآ اسمش زندگی نیست مردن شرف داره به این حال و روز..
[غم عالم در دل]
- کآش بدونی ...
-خدایا تا کِی؟بقران منم بندتم بسه دیگه بسه
میدونم امشب ریده میشه توش😑 ولی سعی میکنم اصنش نذارم هیچ فکر اضافه ای خارابش کنه😁
عاااشختم :*:*:*
حال من دقیقن همینطوره
چق حس خوبیه دوزتان
ولی ما جماعت برعکسیم برای مرده گل می بریم وفاتحه زندگیِ بعضی هارو میخونیم ..!!
یه روزایی هست که لحظه ای احساساتم تغییر میکنه مثلن یهو شادوشنگولم همه چی عالی دو مین بعد غم عالم تو دلمه میشم دلمرده ترین دو مین بعدترش بیتفاوتی از سر و روم میباره دو مین بعدترش دلتنگ ترین میشم و و و....
ثبات شخصیتی و احساسی و خلاصه هیچی ندارم براهمین ب هیچ وجه رو حرف وقول های من نباید حساب باز کرد :|| البته بحث علاقه جدآس کاش همینم بی ثبات بود،ثباتش ساعیده😒